Антон Чавдаров од Бугарија: Во плачот на луѓето во Кочани го слушав плачот на мојата сопруга и мајка

Емотивното интервју на бугарскиот новинар Антон Чавдаров, кој известуваше за трагедијата во Кочани, ја потресе јавноста и повторно го отвори прашањето за човечките димензии на новинарската професија. Во интервју за бугарската НОВА телевизиjа, Чавдаров зборуваше за болката, солидарноста и променетите односи меѓу народите.

„Во плачот на луѓето во Кочани го слушав плачот на мојата сопруга и на мајка ми. Тоа е место што ќе остане во мене со страшно многу болка“, рече Чавдаров, откривајќи како лично го доживеал целиот настан, иако дошол како репортер.

Но најсилното нешто, според него, биле личните приказни на луѓето. „Никогаш нема да го заборавам моментот кога родител доаѓа кај тебе, сака да се пофали со своето дете, но може да ти го покаже само на слика. Тоа е нешто што тешко се преживува, тешко се голта“, рече тој.

Во еден момент, случајно стоел до жена која со страв прашувала: „Кој ти кажа?“ и подоцна сфатил дека таа прашува дали и кажале дека нејзините деца се во Софија – живи и спасени. „Тогаш разбрав колку е важно да си помагаме во вакви моменти, и колку нашата земја навистина ѝ помогна на Северна Македонија.“

Новинарот, кој бил присутен и во минатото во моменти на тензии меѓу двете држави, вели дека сега почувствувал длабока промена во односот: „Бев во Скопје кога односите меѓу двете држави беа многу затегнати. Сега беше поинаку.“

Во контекст на тековните протести и општествената реакција по трагедијата, Чавдаров потенцира дека не само институциите, туку и граѓаните треба да ја преземат својата одговорност. Како пример го посочи Кресненското дефиле во Бугарија, каде децении се случувале несреќи сѐ додека не биле поставени столпчиња кои спречиле избрзани претекнувања – што била главната причина за трагедиите.

Сведоштвото на Чавдаров е потсетување дека трагедиите ги надминуваат националните граници, и дека во моментите на болка, солидарноста и човечноста се највредните нешта што можеме да ги понудиме.