27 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Свети Акила е еден од Седумдесетте апостоли, ревносен проповедник и неуморен соработник на светиот апостол Павле. По потекло Евреин, Акила најнапред живеел во Италија со својата жена Прискила. Нивниот живот таму бил нарушен кога римскиот цар Клавдиј наредил протерување на сите Евреи од Рим и од цела Италија. Принудени да заминат, Акила и Прискила се населиле во Коринт, каде што започнува нивната блиска врска со апостолот Павле.
Во Коринт, Акила и Прискила го запознале Павле и го примиле во својот дом. Апостолот Павле останал кај нив една и пол година, за време на која не само што ги крстил, туку и ги поучувал во вистинската вера. Тие двајца станале негови верни соработници и следбеници, горејќи со ревност за Христовото Евангелие.
Заедно со Павле, Акила и Прискила заминале во Ефес, каде што активно учествувале во мисионерското дело. Во своето Прво послание до Коринтјаните, Павле сведочи за нивната активност и љубов, пишувајќи: „Ве поздравуваат многу Акила и Прискила со својата домашна црква“ (1 Кор. 16:19). Нивниот дом бил вистинска мала христијанска заедница – место за молитва, заедништво и духовно укрепување.
По смртта на царот Клавдиј, Евреите добиле дозвола да се вратат во Италија. Акила и Прискила се вратиле во Рим, каде што продолжиле со апостолската работа. Апостол Павле повторно ги спомнува со љубов и благодарност во Посланието до Римјаните, велејќи: „Поздравете ги Прискила и Акила, помошниците мои во Христа Исуса, кои за душата моја своите души ги положија, на коишто не јас еден им благодарам, туку и сите цркви незнабожечки, и домашната црква нивна“ (Рим. 16:3–4).
Подоцна, Акила повторно се појавува во Ефес, каде што дејствува заедно со свети Тимотеј. И од својата римска темница, апостол Павле не ги заборава: „…поздрави ги Акила и Прискила“ (2 Тим. 4:19), покажувајќи ја нивната трајна близина и духовна врска.
Како епископ, свети Акила продолжил со ревносна проповед. Крстел многу луѓе, уривајќи идоли, градејќи храмови и воспоставувајќи црковен ред. Неговото дело оставило длабоки траги меѓу верниците, а неговата жртва не останала незабележана: бил убиен од незнабошци, но неговата душа се преселила во Царството на Господ Христос.
Свети Акила останува пример на верност, храброст и неуморна служба во името на Христа. Неговото дело и денес нè потсетува на важноста од апостолската ревност и жртвата за верата.
Срамни услови во Скопје – Жестока критика од Италијанската теквондо федерација