Вардар се излеа во Велес, институциите повторно неподготвени

Излевањето на реката Вардар во Велес уште еднаш ги откри слабостите на системот за заштита од поплави и неадекватната подготвеност на институциите. Под вода се најдоа дрвјата во Градскиот парк, а поплавени се и двете страни од кејот – сцени што се повторуваат речиси секоја година, но се чини, никој сериозно не учи од искуствата.

Иако директорот на Центарот за управување со кризи (ЦУК), Стојанче Ангелов, извести дека Општина Велес била навремено алармирана и дека им е побарано обележување на ризичните подрачја, реакцијата на терен е доцнење и само декларативна. Реката Вардар е дел од урбаниот пејзаж на Велес, и токму поради тоа, надлежноста за одржување и заштита на речното корито паѓа на товар на општинските власти – обврска што очигледно не се спроведува со доволна сериозност.

Состојбата во Градскиот парк е алармантна – водата е драстично зголемена, дрвјата се веќе под вода, а течението на реката станува сè поопасно. Велешките кајакари, кои се подготвуваат за Европското првенство, сведочат дека нивото на реката е пораснато за речиси метар само во еден ден. Податоците од УХМР само го потврдуваат ова: во Велес нивото на Вардар е двојно зголемено во споредба со минатата недела, додека кај Демир Капија водостојот е скокнат за речиси 60 сантиметри за 24 часа.

Се поставува прашањето: Дали институциите навистина очекуваа дека Вардар сам ќе се врати во коритото? Или пак, дали се потпираат на среќата наместо на планови за превенција и брза интервенција?

Ова не е само природна појава – ова е и институционален неуспех. Неопходно е конечно да се воспостават трајни решенија: редовно чистење и одржување на речното корито, систем за рано предупредување што ќе стигнува до граѓаните, и пред сè – проактивна работа на локалната самоуправа, наместо само реактивна декларативност кога веќе е доцна.

Додека дрвјата тонат, граѓаните од Велес со право прашуваат: кој ќе сноси одговорност ако ситуацијата дополнително ескалира?