Гасот како средство за манипулација: Вучиќ создава страв и паника во Србија и Бугарија за да го зголеми влијанието на Русија
Александар Вучиќ, српскиот претседател, повеќе од еднаш ја покажал својата приврзаност кон Русија, што доведува до сериозни контроверзии и критики во неговото владеење, како на домашен, така и на меѓународен план. Во своето најново соопштение, Вучиќ информираше дека Србија ќе остане без гас, но дека оваа криза беше избегната по најавата од Баку дека гасот ќе продолжи да тече во земјата. Сепак, позадината на оваа изјава и самото движење на Вучиќ како проруски политичар го отвора прашањето за неговата улога во манипулацијата на јавноста.
Како прв лидер на Србија, Вучиќ не само што прифати проруски ставови, туку се постави како силен поддржувач на руските интереси, дури и кога тоа било контрапродуктивно за долгосрочните интереси на Србија. Неговата поддршка за Русија, особено во време на растечката геополитичка тензија, носи сериозни последици, не само за Србија, туку и за соседните земји, како што е Бугарија.
Невозможно е да не се примети како Вучиќ и неговата политичка стратегија го манипулираат јавниот дискурс и создаваат паника, особено кога станува збор за енергетските прашања. Неговото соопштение за можниот прекин на гасот не само што предизвика загриженост во Србија, туку и создаде чувство на несигурност и паника меѓу граѓаните на соседните земји, како Бугарија. Медиумите во Бугарија исто така пренесоа информации за наводната опасност од прекин на снабдувањето со гас, што уште повеќе го зголеми стравот и недоразбирањата. Оваа стратегија за ширење паника е дел од класичната пропагандна тактика која има за цел да создаде чувство на зависност од Русија и, на некој начин, да ја продлабочи изолацијата на Србија од Западот.
Манипулирањето со јавната свест и создавањето на хистерија се често користени алатки во геополитичките игри. Вучиќ, со своите изјави, не само што ги манипулира српските граѓани, туку исто така и сите оние во регионот, кои се поврзани со Србија преку енергетскиот систем. Важноста на енергетската безбедност не може да се потцени, но постои сериозна опасност кога политичките лидери го користат ова прашање за да создадат паника и да ја оправдаат својата посветеност на политички цели, кои не секогаш се во интерес на народот.
Со ваквата реторика, Вучиќ и неговиот режим не само што ги оддалечуваат Србија и целиот Балкан од Европската унија, туку истовремено го загрозуваат напредокот на стабилноста во регионот. Неговото проруски ориентирано политичко движење нуди краткорочни решенија, но не размислува за долгорочните последици, особено за економскиот и политичкиот развој на Србија. Загриженоста што ја создава меѓу народот, поради стравот од прекин на снабдувањето со гас, е само еден пример за неговата манипулативна стратегија.
Критиките кон Вучиќ не се ограничуваат само на неговата поддршка на Русија, туку и на неговиот авторитарен стил на владеење, кој ја поткопува демократијата и правата на граѓаните во Србија. Иако на површина можеби изгледа дека Вучиќ ја штити земјата, вистинските последици од неговите политики ја доведуваат во прашање не само економската стабилност, туку и безбедноста и демократијата на Балканот.
Вучиќ и неговата проруска агенда ја разнишуваат безбедноста и стабилноста во регионот, а неговата способност да манипулира со јавноста продолжува да биде неговиот најмоќен инструмент во политичката арена. Сепак, оваа тактика не е без последици, а времето ќе покаже дали Србија ќе успее да се ослободи од оваа политичка зависност и да се врати на патот на европската интеграција и просперитет.