Бугарска експертка: Воведувањето на еврото не значи губење на суверенитет

Додека Бугарија се приближува кон следната клучна фаза од своето европско патување – усвојувањето на еврото – социологот Мила Минева вели дека е време за јасен и човечки разговор за оваа промена. Според неа, еврото не треба да се доживува како нешто што ни се наметнува, туку како нешто што ни се полага и што сме го заслужиле.

Во интервју за Бугарското национално радио, Минева нагласи дека стравовите околу воведувањето на еврото не треба да се третираат со референдуми, туку со отворена и искрена комуникација.

„Не го раскажуваме еврото како дел од нашата заедничка приказна. Луѓето го слушаат како наредба – 'тоа мора да се случи'. Но вистината е дека ние одамна заслуживме да го користиме еврото“, истакна таа.

Според Минева, сè уште постои висока доверба кај бугарските граѓани во Европската Унија – нешто што ја издвојува Бугарија од некои други земји. Над 50% од граѓаните, според анкетите, и понатаму имаат доверба во европските институции – далеку повеќе отколку во домашните.

Членството во ЕУ – заеднички успех

Социологот потсетува дека Бугарија, како и Македонија, поминала долг пат за да стане дел од Европската Унија – пат исполнет со предизвици, напори и лични жртви на граѓаните.

„Членството не беше успех на политичките елити – тоа беше успех на сите нас. Сите се менувавме, вложувавме труд и чекор по чекор станувавме европска земја“, додава Минева.

Таа посочува дека Европа не е статичен проект – таа постојано се менува, а земјите-членки имаат можност да бидат активни учесници во тие промени. Според неа, тоа што сме дел од Европската Унија е можност која не смееме да ја гледаме само низ административни или технички термини, туку како жив, динамичен процес.

Приказната на една трудова мигрантка

Емоционалното сведоштво на една бугарска трудова мигрантка во Франција уште повеќе ја потврдува потребата од европско единство. Таа раскажува како пред влезот на Бугарија во ЕУ, заминала со автобус за Париз, со виза добиена преку тешки услови и бирократски лавиринти.

„Во Франција почувствував што значи држава да се однесува како мајка. Мојата родина беше маќеа“, вели таа низ солзи. „Кога влеговме во ЕУ, се радувавме. Тоа ни даде надеж дека ќе биде подобро.“

Од страв до доверба

Минева предупредува дека не треба да се мешаат стравот од еврото со евроскептицизмот. „Само затоа што некој има страв, не значи дека е против ЕУ. Луѓето прават разлика, и тоа мора да го почитуваме“, истакнува таа.

Таа потсетува и на примерот со Брекзит – каде што многумина во Велика Британија денес жалаат за својата одлука. Затоа, според неа, не е време за популизам или за манипулација со стравовите на граѓаните, туку за зрел и информиран дијалог.

„Фондовите постојат. Европските ресурси се достапни, но ние мора да ги искористиме паметно и да создадеме вистинска мрежа за социјална сигурност. Тоа не е задача на ЕУ – тоа е задача на нашите институции и на граѓанскиот притисок“, заклучува Минева.

Во време на големи светски промени, додава таа, иднината претставува шанса – прашањето е дали сме подготвени да ја зграпчиме.