02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Познатиот англиски блогер Дејвид Лисах го истакнува токму овој заборавен момент од историјата, со зборовите: „Бугарија му даде на светот азбука, а никој не зборува за тоа.“ Според него, приказната започнува во 9 век, во време кога Византиската империја доживува подем, а Бугарите – тогаш сè уште пагани – се подготвуваат да го прифатат христијанството.
Во тој контекст, византиските браќа Кирил и Методиј создаваат ново писмо, познато како глаголица, со цел Словените да можат да ги читаат и разбираат христијанските текстови. По смртта на Кирил, неговите ученици наоѓаат засолниште токму во Бугарија, каде што ја модифицираат глаголицата и го создаваат новото писмо – кирилицата, именувана во чест на нивниот учител.
Благодарение на силната поддршка од бугарската држава и црква, кирилицата брзо се проширува меѓу словенските народи. Денес, таа е официјално писмо во многу држави, меѓу кои Русија, Бугарија, Србија, Северна Македонија и други. Таа претставува еден од најголемите културни мостови меѓу Истокот и Западот, а нејзината историја нè потсетува дека културното наследство не секогаш го добива вниманието што го заслужува.
„Споделете го ова со некој што нема поим дека кирилицата започнала во Бугарија,“ повикува Лисах, поттикнувајќи го светот да ѝ оддаде признание на Бугарија за нејзиниот траен придонес кон писменоста и словенската култура.
02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Познатиот англиски блогер Дејвид Лисах го истакнува токму овој заборавен момент од историјата, со зборовите: „Бугарија му даде на светот азбука, а никој не зборува за тоа.“ Според него, приказната започнува во 9 век, во време кога Византиската империја доживува подем, а Бугарите – тогаш сè уште пагани – се подготвуваат да го прифатат христијанството.
Во тој контекст, византиските браќа Кирил и Методиј создаваат ново писмо, познато како глаголица, со цел Словените да можат да ги читаат и разбираат христијанските текстови. По смртта на Кирил, неговите ученици наоѓаат засолниште токму во Бугарија, каде што ја модифицираат глаголицата и го создаваат новото писмо – кирилицата, именувана во чест на нивниот учител.
Благодарение на силната поддршка од бугарската држава и црква, кирилицата брзо се проширува меѓу словенските народи. Денес, таа е официјално писмо во многу држави, меѓу кои Русија, Бугарија, Србија, Северна Македонија и други. Таа претставува еден од најголемите културни мостови меѓу Истокот и Западот, а нејзината историја нè потсетува дека културното наследство не секогаш го добива вниманието што го заслужува.
„Споделете го ова со некој што нема поим дека кирилицата започнала во Бугарија,“ повикува Лисах, поттикнувајќи го светот да ѝ оддаде признание на Бугарија за нејзиниот траен придонес кон писменоста и словенската култура.
02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Познатиот англиски блогер Дејвид Лисах го истакнува токму овој заборавен момент од историјата, со зборовите: „Бугарија му даде на светот азбука, а никој не зборува за тоа.“ Според него, приказната започнува во 9 век, во време кога Византиската империја доживува подем, а Бугарите – тогаш сè уште пагани – се подготвуваат да го прифатат христијанството.
Во тој контекст, византиските браќа Кирил и Методиј создаваат ново писмо, познато како глаголица, со цел Словените да можат да ги читаат и разбираат христијанските текстови. По смртта на Кирил, неговите ученици наоѓаат засолниште токму во Бугарија, каде што ја модифицираат глаголицата и го создаваат новото писмо – кирилицата, именувана во чест на нивниот учител.
Благодарение на силната поддршка од бугарската држава и црква, кирилицата брзо се проширува меѓу словенските народи. Денес, таа е официјално писмо во многу држави, меѓу кои Русија, Бугарија, Србија, Северна Македонија и други. Таа претставува еден од најголемите културни мостови меѓу Истокот и Западот, а нејзината историја нè потсетува дека културното наследство не секогаш го добива вниманието што го заслужува.
„Споделете го ова со некој што нема поим дека кирилицата започнала во Бугарија,“ повикува Лисах, поттикнувајќи го светот да ѝ оддаде признание на Бугарија за нејзиниот траен придонес кон писменоста и словенската култура.