25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
На 25 јуни православната црква го чествува споменот на Преподобен Онуфриј Велики, еден од највеличествените примери на монашкиот подвиг и саможртвената љубов кон Бога.
Свети Онуфриј Велики живеел цели шеесет години во пустината, во целосна осаменост и посветеност. Неговото аскетско живеење било толку длабоко и искрено, што телото му било обраснато со долги бели влакна, а косата и брадата му допирале до земја. Кога монахот Пафнутиј го посетил, се восхитил од неговиот светол и возвишен изглед, полн со божествена сила.
Самиот Онуфриј му го раскажал своето житие – како по Божја Промисла бил одведен од својот Ангел-чувар во пустината, каде што првично се хранел само со зелје. По многу духовни борби и испитувања, Бог му испраќал леб преку Ангел, а подоцна, крај неговата келија пораснала палма со слатки урми и извор со чиста вода. „Но најмногу“, рекол светиот, „се хранам од слатките зборови Господови“.
На прашањето на Пафнутиј за Светата Причест, Онуфриј одговорил дека секоја сабота Божји Ангел го причестува. Ден по нивната средба, светиот старец му најавил на Пафнутиј дека ќе го напушти овој свет. Ги преклонил колената, се помолил и Му го предал својот дух на Бога. Тогаш Пафнутиј видел небесна светлина и слушнал ангелско пеење, сведочејќи за светоста на животот на Онуфриј.
Свети Пафнутиј го погребал телото на светителот и се вратил во манастирот, каде што го раскажувал житието на светиот Онуфриј, за духовна корист на сите верни.
Преподобен Онуфриј се упокоил во 400 година, оставајќи пример на крајна преданост и светост, која инспирира верници до денес.
25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
На 25 јуни православната црква го чествува споменот на Преподобен Онуфриј Велики, еден од највеличествените примери на монашкиот подвиг и саможртвената љубов кон Бога.
Свети Онуфриј Велики живеел цели шеесет години во пустината, во целосна осаменост и посветеност. Неговото аскетско живеење било толку длабоко и искрено, што телото му било обраснато со долги бели влакна, а косата и брадата му допирале до земја. Кога монахот Пафнутиј го посетил, се восхитил од неговиот светол и возвишен изглед, полн со божествена сила.
Самиот Онуфриј му го раскажал своето житие – како по Божја Промисла бил одведен од својот Ангел-чувар во пустината, каде што првично се хранел само со зелје. По многу духовни борби и испитувања, Бог му испраќал леб преку Ангел, а подоцна, крај неговата келија пораснала палма со слатки урми и извор со чиста вода. „Но најмногу“, рекол светиот, „се хранам од слатките зборови Господови“.
На прашањето на Пафнутиј за Светата Причест, Онуфриј одговорил дека секоја сабота Божји Ангел го причестува. Ден по нивната средба, светиот старец му најавил на Пафнутиј дека ќе го напушти овој свет. Ги преклонил колената, се помолил и Му го предал својот дух на Бога. Тогаш Пафнутиј видел небесна светлина и слушнал ангелско пеење, сведочејќи за светоста на животот на Онуфриј.
Свети Пафнутиј го погребал телото на светителот и се вратил во манастирот, каде што го раскажувал житието на светиот Онуфриј, за духовна корист на сите верни.
Преподобен Онуфриј се упокоил во 400 година, оставајќи пример на крајна преданост и светост, која инспирира верници до денес.
25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
На 25 јуни православната црква го чествува споменот на Преподобен Онуфриј Велики, еден од највеличествените примери на монашкиот подвиг и саможртвената љубов кон Бога.
Свети Онуфриј Велики живеел цели шеесет години во пустината, во целосна осаменост и посветеност. Неговото аскетско живеење било толку длабоко и искрено, што телото му било обраснато со долги бели влакна, а косата и брадата му допирале до земја. Кога монахот Пафнутиј го посетил, се восхитил од неговиот светол и возвишен изглед, полн со божествена сила.
Самиот Онуфриј му го раскажал своето житие – како по Божја Промисла бил одведен од својот Ангел-чувар во пустината, каде што првично се хранел само со зелје. По многу духовни борби и испитувања, Бог му испраќал леб преку Ангел, а подоцна, крај неговата келија пораснала палма со слатки урми и извор со чиста вода. „Но најмногу“, рекол светиот, „се хранам од слатките зборови Господови“.
На прашањето на Пафнутиј за Светата Причест, Онуфриј одговорил дека секоја сабота Божји Ангел го причестува. Ден по нивната средба, светиот старец му најавил на Пафнутиј дека ќе го напушти овој свет. Ги преклонил колената, се помолил и Му го предал својот дух на Бога. Тогаш Пафнутиј видел небесна светлина и слушнал ангелско пеење, сведочејќи за светоста на животот на Онуфриј.
Свети Пафнутиј го погребал телото на светителот и се вратил во манастирот, каде што го раскажувал житието на светиот Онуфриј, за духовна корист на сите верни.
Преподобен Онуфриј се упокоил во 400 година, оставајќи пример на крајна преданост и светост, која инспирира верници до денес.