20 милиони евра за „албанскиот центар“ – дали Скопје станува етнички поделен град?
25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Во време кога државата се бори со економска нестабилност, иселување на младите и длабока поделба меѓу граѓаните, новата владејачка структура ВЛЕН гордо најавува капитална инвестиција од 20 милиони евра за изградба на подземен паркинг на плоштадот „Скендербег“ во Скопје. Според нив, проектот е дел од модерната урбанизација на т.н. „албански центар“ на главниот град.
Но, зошто токму „албански центар“? Што значи ова територијално и симболички? Зарем главниот град на една мултиетничка држава треба да се дели на етнички центри?
Плоштадот „Скендербег“ е јавен простор што треба да биде за сите граѓани, без разлика на нивната етничка припадност. Во еден граѓански концепт на држава, инвестиции од ваков тип би требало да бидат мотивирани од реални урбани потреби – инфраструктура, енергетска ефикасност, достапен превоз – а не од етнички симболи и политички кампањи.
Згора на тоа, додека младите се иселуваат поради недостиг на перспективи и додека голем број населени места низ државата се без основна инфраструктура, вложување 20 милиони евра во подземен паркинг како „идентитетски“ проект отвора сериозни прашања за приоритетите на ВЛЕН.
Дали овој „албански центар“ навистина служи на сите граѓани или е алатка за градење политичка лојалност преку симболичка инфраструктура? Дали е ова нова форма на урбан национализам обвиткана во наратив за еднаквост?
Потребно е критичко преиспитување: Дали ваквите проекти ја градат Северна Македонија како инклузивна, правична држава или ја цементираат етничката сегрегација под превезот на инвестиции?
Последни вести
20 милиони евра за „албанскиот центар“ – дали Скопје станува етнички поделен град?
25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Во време кога државата се бори со економска нестабилност, иселување на младите и длабока поделба меѓу граѓаните, новата владејачка структура ВЛЕН гордо најавува капитална инвестиција од 20 милиони евра за изградба на подземен паркинг на плоштадот „Скендербег“ во Скопје. Според нив, проектот е дел од модерната урбанизација на т.н. „албански центар“ на главниот град.
Но, зошто токму „албански центар“? Што значи ова територијално и симболички? Зарем главниот град на една мултиетничка држава треба да се дели на етнички центри?
Плоштадот „Скендербег“ е јавен простор што треба да биде за сите граѓани, без разлика на нивната етничка припадност. Во еден граѓански концепт на држава, инвестиции од ваков тип би требало да бидат мотивирани од реални урбани потреби – инфраструктура, енергетска ефикасност, достапен превоз – а не од етнички симболи и политички кампањи.
Згора на тоа, додека младите се иселуваат поради недостиг на перспективи и додека голем број населени места низ државата се без основна инфраструктура, вложување 20 милиони евра во подземен паркинг како „идентитетски“ проект отвора сериозни прашања за приоритетите на ВЛЕН.
Дали овој „албански центар“ навистина служи на сите граѓани или е алатка за градење политичка лојалност преку симболичка инфраструктура? Дали е ова нова форма на урбан национализам обвиткана во наратив за еднаквост?
Потребно е критичко преиспитување: Дали ваквите проекти ја градат Северна Македонија како инклузивна, правична држава или ја цементираат етничката сегрегација под превезот на инвестиции?
Последни вести
20 милиони евра за „албанскиот центар“ – дали Скопје станува етнички поделен град?
25 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Во време кога државата се бори со економска нестабилност, иселување на младите и длабока поделба меѓу граѓаните, новата владејачка структура ВЛЕН гордо најавува капитална инвестиција од 20 милиони евра за изградба на подземен паркинг на плоштадот „Скендербег“ во Скопје. Според нив, проектот е дел од модерната урбанизација на т.н. „албански центар“ на главниот град.
Но, зошто токму „албански центар“? Што значи ова територијално и симболички? Зарем главниот град на една мултиетничка држава треба да се дели на етнички центри?
Плоштадот „Скендербег“ е јавен простор што треба да биде за сите граѓани, без разлика на нивната етничка припадност. Во еден граѓански концепт на држава, инвестиции од ваков тип би требало да бидат мотивирани од реални урбани потреби – инфраструктура, енергетска ефикасност, достапен превоз – а не од етнички симболи и политички кампањи.
Згора на тоа, додека младите се иселуваат поради недостиг на перспективи и додека голем број населени места низ државата се без основна инфраструктура, вложување 20 милиони евра во подземен паркинг како „идентитетски“ проект отвора сериозни прашања за приоритетите на ВЛЕН.
Дали овој „албански центар“ навистина служи на сите граѓани или е алатка за градење политичка лојалност преку симболичка инфраструктура? Дали е ова нова форма на урбан национализам обвиткана во наратив за еднаквост?
Потребно е критичко преиспитување: Дали ваквите проекти ја градат Северна Македонија како инклузивна, правична држава или ја цементираат етничката сегрегација под превезот на инвестиции?