Илинденецот Милан Матов добил бугарска борбена пензија во 1943 година

TEMU

#1 Најпродаван артикл

Сет од 5 парчиња заштитник на кабли, прекривка за заштита на кабли од ТПУ, додатоци за заштита на кабли, без батерија, за мобилни телефони, комплет за заштита на податочни линии

4.8 (10276)

54 ден

-73%

206 ден

Купи сега

МАКЕДОНИЈА

Илинденецот Милан Матов добил бугарска борбена пензија во 1943 година

09 август 2025

• од Станча Јаќимовски

Милан Апостолов Матов (8 ноември 1875, Струга – 1962, Софија) е една од најистакнатите личности на македонското револуционерно движење од крајот на XIX и првата половина на XX век. Тој е учесник во Илинденското востание (1903), еден од главните организатори на Тиквешкото востание (1913) и учесник во Охридското востание. Неговото име е поврзано со бројни борби и акции на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација (ВМОРО).

Револуционерна дејност

Матов започнал со револуционерна активност уште на крајот на XIX век. Како војвода и организатор, учествувал во борбите против османлиската власт, а подоцна и против српската и грчката воена окупација во делови од Македонија. Познат бил по својата непоколеблива решителност и долгогодишната работа за слободата на Македонија во рамките на бугарската национална кауза.

Активност по Првата светска војна

По завршувањето на Првата светска војна, Матов се населил во Софија, каде останал активен во Илинденската организација и во Македонскиот научен институт. Неговата национална определба никогаш не била предмет на сомнеж – и во сите свои јавни и службени документи се изјаснувал како Бугарин. Работел на зачувување на спомените за борбите, како и на одржување на бугарското национално чувство меѓу македонските емигранти.

Пензијата од бугарската држава

Во 1943 година, Милан Матов поднел барање за доделување народна пензија според Законот за особено заслужни лица во ослободителните борби. Во своето барање, доставено до Дирекцијата на пенсиите во Софија, тој се претставил како бугарски поданик и приложил официјални потврди од Илинденската организација за својата револуционерна биографија.

Документите детално го опишуваат неговото учество во вооружените акции, востанија и организациски задачи, како и фактот дека бил двапати затворан од османлиските власти. Барањето му било одобрено и тој добил „военноинвалидна пензија“ како признание за неговите заслуги кон бугарската држава и нацијата.

Последни години и смрт

Милан Матов останал во Софија до крајот на својот живот. Починал во 1962 година, оставајќи зад себе богато наследство како еден од најпознатите македонски револуционери, кои отворено и гордо се изјаснувале како Бугари. Неговата животна приказна е пример за генерацијата илинденци кои го гледале ослободувањето на Македонија како дел од бугарското национално обединување.