Историски манипулации на Боцевски: Погрешни тврдења за Македонија, Бугарија и Украина

Изјава на Ивица Боцевски дадена во интервјуто на Канал 5 ТВ, во кое манипулира со историски и политички факти, заслужува сериозна реакција. Прво, го споредува ставот за Украина со позициите на Бугарија и Русија, притоа изнесувајќи погрешни и опасни тврдења. Ивица Боцевски се обидува да ја изврти вистината и да ја потцени историјата, поради која Македонија денес постои како суверена држава, благодарение и на помошта на Бугарија во клучни моменти од нашата историја, како што беше во времето кога соседите се обидуваа да ја делат Македонија.

Боцевски, исто така, манипулира со изјавите за помошта на Украина во 2001 година, свесно занемарувајќи го фактот дека Бугарија значително помогна на Македонија со воена помош и поддршка во истата оваа ситуација. Во неговите изјави се чувствува длабока заблуда кога зборува за новиот меѓународен поредок и климатските промени, без да покаже реална свест за фактот дека овие проблеми не се само политички, туку и научно поткрепени.

Во интервјуто продолжува со нереалистични ставови околу евроинтеграциите и Преспанскиот договор. Со оваа неговата реторика ги изобличува и манипулира со процесите кои се клучни за нашето интегрирање во Европската унија, а кои, всушност, се темелат на Договорот за добрососедство со Бугарија, како и на Охридскиот рамковен договор.

Во исто време, Боцевски сака да ја избрише важноста на историјата и како некои настани се спомнуваат само кога ни одговараат. За пример, кога се осврнува на Преспанскиот договор и Бугарија, заборава да спомене дека Македонија во 1941 година се наоѓала под окупација и се соочувала со исклучително болни и деликатни историски моменти, кои не смеат да се заборават или манипулираат.

Точно е дека историјата не може да се менува во зависност од политички интереси и манипулации. Историјата ни припомнува како треба да го цениме она што е направено во изминатите децении и како истата не треба да се користи за популистички цели. Договорите кои денес се клучни за стабилноста на регионот, како што се договорите со Бугарија и Преспанскиот договор, не можат да бидат игнорирани и манипулирани како што тоа го прави Боцевски.

Боцевски во интервјуто ја спомнува и својата баба Звезда, која, како што тврди, имала тешки спомени од Втората светска војна. Секако, жалењето за нејзината болка и страдање во тоа време е сосема оправдано и природно, но тој сака да го користи нејзиното лично искуство како политичка алатка за манипулација. Спомнувајќи ја бабата и нејзината "страшна" историја, Боцевски ја злоупотребува личната трагедија на некој близок за да ги поттикне негативните емоции кај јавноста, без да се фокусира на целосната историја која треба да биде запамтена, не само од личен, туку од историски и државен аспект.

Жално е што историјата на Македонија, а особено периодите од Втората светска војна и последиците од окупацијата, се претвораат во манипулативни изјави и политички цели. Боцевски со своите зборови изгледа се обидува да ја искористи трагедијата на нечиј личен живот како средство за популизам, што не е само нечесно, туку и неодговорно.

Во интервјуто, Боцевски продолжува да манипулира со историски факти и во делот за фудбалот, каде што споменува некаков „скопски тим“ како дел од некакви наводни историографски неправди. Потсетува на срамните моменти од Втората светска војна, без да размислува за вистинскиот контекст на тие настани и за тоа што тие значат денес за нашето општество. Говорењето за такви теми во контекст на спортот и фудбалот, особено кога се поврзуваат со идеологии на „окупатори“, е неприфатливо и без основа. Не е редно да се вршат манипулации со вакви примери за да се манипулира јавноста со тешки и деликатни историски прашања.

На крајот, изјавата на Боцевски дека ЕУ ќе одлучи за нашиот пат, остава впечаток на апатичност и неспособност да се разјаснат вистинските проблеми кои не се решаваат со дипломатија на празни зборови и нереални ставови. Народот на Македонија заслужува вистински резултати, не само дипломатски пораки без конкретни потези.

Времето тече, и нашата иднина зависи од тоа какви одлуки ќе донесеме денес. Македонија не може да биде заглавена во минатото, ниту пак да губи децении поради нестручно и манипулативно водење на политиките.