26 ноември 2025
• од Станча Јаќимовски
Во своите мемоари „Итака“, објавени во ноември 2025 година, поранешниот грчки премиер Алексис Ципрас го отвора досега најдеталното сведоштво за политичката драма што го придружуваше постигнувањето на Преспанскиот договор. На повеќе од 400 страници, тој ја реконструира бурната 2018–2019 година: од тајните дипломатски контакти со Ангела Меркел, до распадот на коалицијата со Панос Каменос и тесното гласање што ја спаси неговата влада.
Меѓу највпечатливите моменти во книгата е анегдотата со еден пратеник од СИРИЗА кој, среде политичките тензии и масовните протести во Атина и Солун, го издвоил Ципрас и без двоумење го прашал:
„Значи, ќе падне ли Владата за едно ебано име?“
Прашањето – вулгарна парафраза на славната изрека на покојниот политичар Вангелис Јанопулос – го насмеало Ципрас само на прв поглед. Потоа, како што пишува, сериозно му одговорил дека спорот за името не е шега, ниту предмет за предизборни игри, туку прашање од национално значење.
„Тоа се однесува на мирот, стабилноста и геополитичкиот баланс во регионот“, пишува Ципрас, нагласувајќи дека за него договорот со Скопје бил поважен од судбината на сопствената влада.
Ципрас во „Итака“ признава: бил подготвен коалицијата да се распадне доколку тоа е цената за решавање на деценискиот спор. И навистина, така и се случи.
Со заминувањето на Каменос и дел од пратениците од десничарската АНЕЛ, СИРИЗА остана малцинска влада. Но Ципрас тврди дека токму тој момент овозможил трансформација на неговата партија – од радикално левичарска сила во пошироко централно-левичарско движење кое привлече нови сојузници од социјалдемократскиот спектар.
Во книгата се опишани и задкулисните разговори со германската канцеларка Ангела Меркел. Ципрас открива дека и предложил идеја веднаш по победата на Зоран Заев во Македонија:
„Ова е историска шанса да го решиме спорот.“
Но Меркел, скептична поради неуспехот на бројни претходни премиери, му одговорила: „Добро, остави го тоа сега.“
Сепак, Ципрас не попуштил. Објаснил дека договорот ќе ја зајакне меѓународната позиција на Грција и дека е време државата да стане „столб на стабилност на Балканот“.
„Ако ми се укаже шансата – ќе го решам. Тоа е мој проблем, не твој“, ѝ рекол.
Раскинот со Каменос станал неизбежен кога лидерот на АНЕЛ одлучил да се спротивстави на Преспанскиот договор. На 13 јануари 2019 година, тој поднел оставка како министер за одбрана. Ципрас му се заблагодарил за четиригодишната соработка, но му појаснил дека приоритет на Грција по излегувањето од меморандумите е враќање на кредибилитетот на меѓународната сцена – нешто што договорот со Скопје го правеше возможно.
Потоа следело драматичното гласање за доверба на малцинската влада. Ципрас се сеќава:
„Имав 145 пратеници. Требаше да станат 151. Ниту еден помалку.“
И навистина – 151 пратеник гласа „за“. Клучни беа шесте гласови од отцепени членови на АНЕЛ, една независна пратеничка и еден пратеник од Потами.
Тоа мнозинство го отвори патот за официјална ратификација на Преспанскиот договор во јануари 2019 година.
Во мемоарите, Ципрас жестоко го критикува тогашниот опозиционер Кирјакос Мицотакис, кој ширел тврдења дека „Ципрас ја заменил Македонија за пензиите“.
„Срамна клевета“, пишува Ципрас.
Тој нагласува дека Брисел не понудил никакви „тајни договори“, туку дека Преспанскиот договор произлегувал од стратешка визија за мир, стабилност и европска иднина на регионот.
Пет години по заминувањето од функцијата, Ципрас останува убеден дека историјата ќе го оправда Преспанскиот договор.
Грција и Северна Македонија денес имаат поблиски стратешки односи, државата стана членка на НАТО во 2020 година, а Балканот доби ретка дипломатска победа во време на кревки геополитички односи.
„Сигурен сум дека времето ќе покаже – ова беше одлука што ја движеше историјата напред“, порачува Ципрас во „Итака“.
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден

