11 август 2025
• од Станча Јаќимовски
Дали јавноста доби целосно точни информации во последното соопштение на Министерството за одбрана? Дали е можно на конкурсот за 60 места за стручно оспособување и усовршување за офицери, наместо 60, во Решението да се појавиле само 29 имиња, иако 74 кандидати, наводно, ја поминале целата селекција?
Ако тоа е така, зошто Министерството наведува дека дел од неприемените ќе бидат вклучени во „втора група курсисти“ за околу шест месеци? Дали е возможно дека ваква „втора група“ всушност не е предвидена со истиот конкурс, со оглед на тоа што конкурсот од 13 март 2025 година предвидува два периода – април–септември 2025 и ноември 2025–април 2026? И дали е точно дека, доколку првиот период доцни, вториот би се поклопил со редовниот конкурс за 2026 година, што би значело нова постапка, а не продолжение на старата?
Зошто во самото Решение на министерот не се спомнува никаква поделба на „прва“ и „втора“ група? Ако навистина постоела таква намера, дали не би било логично сите примени кандидати да се наведат во едно заедничко Решение? И може ли воопшто за иста постапка да има две различни решенија?
Дали е вистина дека кандидатите кои не се нашле во Решението, а успешно ги поминале сите етапи, не добиле никакво известување дека ќе бидат повикани во „втора група“ и дека единствено биле повикани да си ги подигнат документите?
Кога Министерството тврди дека се примени „најдобрите кандидати“, врз основа на што го утврдило тоа? Дали анализите на првичните резултати од општиот успех, англискиот јазик и физичките проверки навистина покажуваат дека други кандидати имале повисоки бодови, но биле елиминирани на интервјуто – најсубјективниот дел од процесот? Ако е така, дали бодовите од интервјуто биле прилагодени за да се фаворизираат „пожелни“ кандидати по партиска или роднинска линија?
Може ли да се смета дека интервјуто, како најподложен за злоупотреби елемент, било клучниот фактор за исфрлање на кандидатите со највисоки објективни резултати? Ако да, зошто таквата практика би била прифатлива во постапка која треба да биде меритократска и професионална?
Дали со оваа постапка е можно да е извршена дискриминација, при што е поништена меритократијата и наместо професионален, е направен политички избор? И дали оштетените кандидати имаат основа да користат правни механизми за заштита на своите права?
Конечно, дали јавноста нема право да добие одговор од Министерството: зошто токму интервјуто, најсубјективниот дел, било пресудно при елиминација на кандидатите со највисоки објективни резултати?
ДУИ бара политичка одговорност по фашистички повици на натпревар во Куманово