01 декември 2025
• од Станча Јаќимовски
Денес Православната црква го одбележува празникот посветен на Свети Платон Анкирски — еден од највпечатливите сведоци на непоколебливата вера и храброто исповедање на христијанството во периодот на раните прогони.
Потекнувајќи од античкиот град Анкира, во областа Галатија, светиот е роден и воспитан во духот на христијанство. Од рана возраст се издвојувал со високо развиено чувство за добродетел и духовна зрелост. Уште како млад, не само што не ја прикривал својата вера, туку и јавно ја проповедал — разобличувајќи го идолопоклонството и повикувајќи го народот кон живиот Создател.
Неговата искреност и директна критика кон поклонувањето на идоли предизвикале силен отпор од тогашните римски власти. Поради тоа, бил изведен на суд пред управителот Агрипин — намесник познат по безмилосниот однос кон христијаните.
Агрипин се обидувал да го натера Платон да се откаже од верата, нудејќи му да го избегне погубувањето доколку им се поклони на римските божества. Но, младиот исповедник одговорил со реченица која и денес одекнува како бесмртна лекција:
„Постојат две смрти — привремена и вечна. Но има и два животи — краток и бесконечен.“
Овој одговор го разгневил управителот, кој наредил да започнат тортура и јавно малтретирање. Маченикот бил изложен на разновидни маки, какви што во тоа време биле резервирани за најнепожелните противници на државната религија.
Меѓу најбруталните постапки било ставањето на вжарени железни топчиња на неговото разголено тело, како и сечење ленти од неговата кожа. И покрај нечовечката болка, Платон го предизвикувал мачителот да продолжи, извикувајќи:
„Мачи ме уште посвирепо — да се види твојата нечовечност и моето трпение!“
Во текот на сослушувањето, Агрипин го споредил со познатиот антички мислител — философот Платон, кој бил незнабожец и ги поучувал за хеленската мудрост. На ова, светиот одговорил:
„Тој мене и јас нему — слични сме само по името. Јас ја учам мудроста Христова, а тој онаа која за Бога е лудост.“
Со овие зборови, Платон се оградил од паганските учења и јасно го истакнал својот духовен идентитет во мудроста што произлегува од Христово учење.
По суровото судење, Платон бил затворен во римски затвор, каде поминал 18 дена без храна и вода. Неговата телесна издржливост ги восхитувала чуварите, кои не можеле да поверуваат дека човек може толку долго да преживее без основни потреби.
Но, светиот им појаснил дека неговата „храна“ и „вино“ се сосема поинакви:
„Вие се храните со месо, а јас со молитва. Вас ве крепи виното, а мене — Христос, лозата вистинска.“
Овде Платон се повикува на една од најпознатите Христови параболи од Евангелие според Јован, каде Христос ја претставува лозата што ги крепи верните.
Најпосле, околу 266 година, Агрипин наредил погубување со меч. Така, Свети Платон станал дел од светата историја на мачениците, примајќи го венецот на мачеништво и вечен живот во Царство небесно.
Празникот на Свети Платон Анкирски не е само спомен на страдањето, туку и симбол на храброста да се живее според вистината и верата, без компромис под притисок — дух што се пренесувал преку делата на повеќе христијански автори како Свети Јован Златоуст и многу други личности од рани христијански маченици.
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден

