Денеска се празнува Светиот свештеномаченик Антипа, епископ Пергамски во Азија

Свети Антипа, спомнат во книгата на Откровението како „мојот верен сведок“ (Откр. 2, 13), пострада маченички во градот Пергам – место опишано како престол на сатаната, каде што владееле идолопоклонство, разврат и демонопоклонение. Во едно такво опкружување на духовен мрак и морална нечистота, Антипа живееше како светол пример на христијанската вера – „како светлина сред темнината, како роза среде трње, како злато во калта.“

Жителите на Пергам беа познати по својата суровост, служејќи на идоли и вршејќи злосторства со одобрување. Тие сметаа дека е доблест да се убие христијанин, а нивната религија се темелеше на гатање, толкување на соништа и жртвување на демоните.

Антипа беше страв и трепет за демонските сили. Според преданието, самите демони во сон им признале на жреците дека се плашат од овој старец и дека мораат да го напуштат градот поради неговата присутност. Оваа „претња“ го разгневи незнабожечкиот клир и тие го подбуцнаа народот да го нападне.

Измачуван и повикуван да се одрече од Христос, Антипа не само што одби, туку и отворено ги разобличи лажните богови: „Кога вашите т.н. богови, господари на вселената, се плашат од мене којшто сум смртен човек и мораат да бегаат од овој град, зарем не познавате по тоа дека вашата вера е заблуда?“ Со овие зборови, тој повторно го исповеда Христос како вистински Бог и ги повикуваше сите кон спасение.

Беше одведен пред храмот на Артемида, каде што стоеше бронзен вол, кој го усвитиле со оган. Во него го фрлија Божјиот слуга, но ни тогаш неговата вера не се поколеба. Во внатрешноста на раскалениот вол, Антипа пееше благодарствени молитви, слично како пророкот Јона во утробата на китот и тројцата младенци во огнената печка.

Светиот Антипа се молеше не само за себе, туку за целото христијанско стадо и за сиот свет, сè додека неговата душа не се вознесе меѓу ангелите во Царството Христово. Маченичкиот подвиг на овој храбар сведок се случил во 92 година, но неговата слава останува невенлива.